Vrouwenorganisaties, vakbond, bedrijven, juristen, organisatiedeskundigen en vele anderen
constateren
- dat de wetgeving tekort schiet om seksuele intimidatie op het werk te kunnen melden zonder angst voor nadelige gevolgen. Er is geen verplichting om onafhankelijke en deskundige vertrouwenspersonen en klachtenprocedures te hebben.
- dat de verplichting om risico’s op seksuele intimidatie aan te pakken onvoldoende wordt nagekomen. Preventief beleid ontbreekt bij het grootste deel van de arbeidsorganisaties. De handhaving schiet tekort.
- te zorgen voor wettelijke kaders voor een onafhankelijke en deskundige behandeling van klachten over seksuele intimidatie.
- te zorgen voor capaciteit bij de Arbeidsinspectie om naleving van de verplichtingen voor een preventief beleid te vergroten.
Werkgevers zijn op dit moment niet verplicht om een vertrouwenspersoon aan te stellen en een klachtenregeling te formuleren.
Met een petitie willen de initiatiefnemers het kabinet onder druk zetten. Het moet haast maken met het ratificeren van het verdrag van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) van de Verenigde Naties. In 2019 stemde Nederland in met het verdrag. Het moet geweld en intimidatie op de werkvloer tegengaan. Maar de instemming heeft nog niet geleid tot wijzigingen van de Arbowetgeving. Hetzelfde geldt voor een initiatiefwet voor het verplichten van een externe, onafhankelijke vertrouwenspersoon.
Vorig jaar is door het demissionaire kabinet besloten dat het aan het volgende kabinet is om een keuze te maken over de ratificatie.
De petitie ondertekenen kan via ratificeer-ilo-verdrag.petities.nl