Buiten bruist het leven de grond uit. Wat een feest! We hebben ons eigenlijk nooit afgevraagd of daar (vrouwelijk) leiderschap aan te pas komt. Misschien is Moeder Aarde de vrouwelijk leider voor de samenhangende interacterende ecosystemen? Immers: vrouwen faciliteren, creëren, verbinden, geven richting, communiceren en doen aan verwachtingenmanagement.
Volgens Elisabeth Werther (Sheconsult) mogen we wel meer onszelf waarderen voor wat we doen en hoe we dat doen en dat ook anderen laten merken. Ze vertelde hoe jongetjes, op de terugweg van hockey, naar elkaar uiten hoe goed ze waren. “Heb je gezien hoe goed ik die bal in het doel kreeg?” Terwijl meisjes elkaar vertellen hoe ze dingen misten, net niet op tijd waren, iets stoms deden, en hoe door hen de wedstrijd verloren werd. Daar wordt je zelfbeeld niet beter van. Elisabeth ziet veel jonge vrouwen op deze manier doorleven tot ze afgestudeerd zijn. Dan moeten ze ineens – met dat lage zelfbeeld - functioneren in een samenleving met mannen die zichzelf allemaal (generalistisch gesproken) heel goed vinden.
Elisabeth roept daarom op om eerder je gedrag te veranderen. Rolmodellen in de vorm van VWI-sters kunnen daar goed bij helpen. Dat zagen we afgelopen jaar in een speeddate van VWI met studentes.

Door het mooie lied van Sofia Dragt kregen we mee dat je als vrouw ook kunt zingen. Dat je net als de vogels je eigen geluid kunt laten klinken, zonder bescheidenheid, maar met plezier. En zoals Sofia zei, dat je dat prima kunt combineren met logistieke, technische en organisatorische vaardigheden. Die stem is je kracht.

Bij de vraag wie er in het bestuur wil, liet gelukkig Pam Minnigh haar stem horen. Met een krachtig pleidooi om meer te gaan netwerken als VWI. Daar wil ze zelf, met Anne-Katrin (en mij als terugtredend voorzitter), aan werken. Wie komt er nog bij als extra bestuurslid? Het wordt een leuk jaar!

Door VWI voorzitter Jelleke de Nooy - van Tol